หนึ่งในช่วงเวลาที่น่าจดจำที่สุดในซีรีส์ Creed ของ Assassin ทั้งหมดคลี่ออกใกล้จุดเริ่มต้นของ Assassin's Creed 3 เมื่อ Haytham Kenway ได้รวบรวมกลุ่มนักฆ่าที่เรียกว่าในโลกใหม่ ผู้เล่นในขั้นต้นจะนำไปสู่การเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้เป็นพันธมิตรขณะที่ Haytham ใช้ใบมีดที่ซ่อนอยู่และ exudes ความสามารถพิเศษที่ชวนให้นึกถึง Ezio Auditore อันเป็นที่รัก เมื่อมาถึงจุดนี้เขาแสดงให้เห็นว่าเป็นฮีโร่ปลดปล่อยชาวอเมริกันพื้นเมืองจากคุกและเผชิญหน้ากับ Redcoats อังกฤษที่หยิ่งยโส การบิดมาเมื่อเขาพูดถึงคำขวัญ Templar "ขอให้พ่อแห่งความเข้าใจนำทางเรา" เผยให้เห็นว่าเราได้ติดตามศัตรูของซีรีส์ Templars มาตลอด
สำหรับฉันแล้วการบิดตัวนี้เป็นตัวอย่างของศักยภาพของ Creed ของ Assassin เกมต้นฉบับแนะนำหลักฐานที่น่าสนใจ - การดื่มด่ำความเข้าใจและการกำจัดเป้าหมาย - แต่มันก็สะดุดกับการเล่าเรื่องที่ขาดความดแจ่มใสและตัวละครแบนเช่นAltaïrและเป้าหมายของเขา Assassin's Creed 2 ได้รับการปรับปรุงโดยการแนะนำ Ezio ที่มีพลวัตมากขึ้น แต่ก็ล้มเหลวที่จะให้ความลึกกับศัตรูของเขากับ Cesare Borgia ใน Assassin's Creed: ภราดรภาพที่ได้รับการพัฒนาอย่างโดดเด่น มันไม่ได้จนกว่า Assassin's Creed 3 ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างการปฏิวัติอเมริกาที่ Ubisoft มุ่งมั่นที่จะพัฒนาทั้งนักล่าและผู้ตามล่าอย่างแท้จริง วิธีการนี้สร้างการเล่าเรื่องที่ไร้รอยต่อและการผสมผสานที่สมดุลระหว่างการเล่นเกมและเรื่องราวที่ยังไม่ได้จับคู่
ในขณะที่ยุคที่มุ่งเน้น RPG ในปัจจุบันของซีรีส์นั้นได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีโดยทั่วไปมีฉันทามติในหมู่ผู้เล่นนักวิจารณ์และการอภิปรายชุมชนที่ Assassin Creed อยู่ในวิถีลง ทฤษฎีเกี่ยวกับการลดลงนี้แตกต่างกันไปตั้งแต่การตั้งค่าที่แปลกประหลาดมากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับสิ่งมีชีวิตในตำนานเช่น Anubis และ Fenrir ไปจนถึงการแนะนำตัวเลือกโรแมนติกที่หลากหลายของ Ubisoft และการรวมตัวเลขทางประวัติศาสตร์ที่แท้จริงเช่น Yasuke ในเงามืดของ Assassin อย่างไรก็ตามฉันเชื่อว่าสาเหตุที่แท้จริงอยู่ที่อื่น: ซีรีส์ได้ค่อยๆย้ายออกไปจากการเล่าเรื่องที่ขับเคลื่อนด้วยตัวละครซึ่งตอนนี้ถูกบดบังด้วยสภาพแวดล้อมของกล่องทรายที่กว้างขวาง
เมื่อเวลาผ่านไป Assassin's Creed ได้พัฒนามาจากรากแอ็คชั่นผจญภัยเพื่อรวมองค์ประกอบเกม RPG เช่นต้นไม้บทสนทนาการปรับระดับตาม XP กล่องเก็บปล้น microtransactions และการปรับแต่งเกียร์ แต่เมื่อเกมมีขนาดใหญ่ขึ้นพวกเขาก็เริ่มรู้สึกน้อยลงไม่เพียง แต่ในภารกิจด้านซ้ำ ๆ แต่ยังอยู่ในการเล่าเรื่องหลักของพวกเขาด้วย แม้ว่าเกมอย่าง Assassin's Creed Odyssey เสนอเนื้อหามากกว่า Assassin's Creed 2 แต่ส่วนใหญ่ก็ให้ความรู้สึกขัดน้อยและผิวเผินน้อยกว่า การเพิ่มตัวเลือกผู้เล่นผ่านการสนทนาและการกระทำในขณะที่หมายถึงการเพิ่มการแช่มักส่งผลให้เกิดการเล่าเรื่องที่เจือจาง เรื่องราวที่เขียนสคริปต์อย่างแน่นหนาของยุคแอ็คชั่นผจญภัยได้รับอนุญาตสำหรับตัวละครที่กำหนดไว้อย่างดีบางสิ่งบางอย่างที่ถูกบุกรุกในโครงสร้างที่กว้างขวางและขับเคลื่อนด้วยชื่อใหม่
ดังนั้นเกมอย่าง Creed Odyssey ของ Assassin แม้จะมีเนื้อหาที่ขยายตัว แต่มักจะขาดความลึกและการมีส่วนร่วมของรายการก่อนหน้านี้ สิ่งนี้สามารถทำลายการแช่เนื่องจากการมีปฏิสัมพันธ์กับตัวละครรู้สึกเหมือนมีส่วนร่วมกับตัวเลขทางประวัติศาสตร์และการจัดการกับ NPC ทั่วไป สิ่งนี้ตรงกันข้ามกับการเขียนที่น่าสนใจของยุค Xbox 360/PS3 ซึ่งสร้างเรื่องราวที่ดีที่สุดในการเล่นเกมจากการตำหนิที่หลงใหลของ Ezio "อย่าติดตามฉันหรือใครก็ตาม!" หลังจากเอาชนะ Savonarola ไปยังคำพูดสุดท้ายของ Haytham Kenway กับคอนเนอร์ลูกชายของเขา:
"อย่าคิดว่าฉันมีความตั้งใจที่จะกอดแก้มของคุณและบอกว่าฉันผิดฉันจะไม่ร้องไห้และสงสัยว่าอาจเป็นอย่างไรฉันแน่ใจว่าคุณเข้าใจ แต่ฉันก็ภูมิใจในตัวคุณในทางที่คุณแสดงความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าความกล้าหาญ
คุณภาพการเล่าเรื่องได้รับความเดือดร้อนในรูปแบบอื่น ในขณะที่เกมใหม่มักจะทำให้ความขัดแย้งทางศีลธรรมกับนักฆ่า = ดีและเทมพลาร์ = ไม่ดี แต่ชื่อก่อนหน้านี้สำรวจความแตกต่างระหว่างสองกลุ่ม ใน Assassin's Creed 3 แต่ละ Templar ขณะที่พวกเขาเผชิญกับความตายของพวกเขาท้าทายความเชื่อของคอนเนอร์ (และผู้เล่น) วิลเลียมจอห์นสันแนะนำว่าเทมพลาร์สามารถป้องกันการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อเมริกันพื้นเมือง โทมัสฮิกกี้ล้อเลียนอุดมคติของสาเหตุของนักฆ่าในขณะที่คริสตจักรเบนจามินระบุว่ามุมมองที่กำหนดความเป็นจริงกับชาวอังกฤษมองว่าตัวเองเป็นเหยื่อ เฮย์แทมเองบ่อนทำลายความไว้วางใจของคอนเนอร์ในจอร์จวอชิงตันโดยคาดการณ์ว่าประเทศใหม่จะเป็นเช่นเดียวกับระบอบราชาธิปไตยของอังกฤษโดยอ้างว่าได้รับน้ำหนักเมื่อเปิดเผยว่าวอชิงตันไม่ใช่ชาร์ลส์ลีสั่งการเผาไหม้ของหมู่บ้านคอนเนอร์ ในตอนท้ายของเกมผู้เล่นจะมีคำถามมากกว่าคำตอบเพิ่มผลกระทบของเรื่องราว
ผลลัพธ์คำตอบสะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ของแฟรนไชส์ความนิยมที่ยั่งยืนของ "ครอบครัวของ Ezio" ของ Jesper Kyd จาก Assassin's Creed 2 ซึ่งกลายเป็นธีมของซีรีส์ซึ่งเน้นย้ำถึงผลกระทบของวิธีการขับเคลื่อนตัวละคร เสียงเศร้าโศกของแทร็กนั้นหมายถึงการทำให้เกิดความสูญเสียส่วนตัวของ Ezio มากกว่าการตั้งค่ายุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของเกม ในขณะที่ฉันซาบซึ้งกับการสร้างโลกที่กว้างใหญ่และการปรับปรุงกราฟิกของชื่อ Creed ของ Assassin เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันหวังว่าซีรีส์หนึ่งอาจจะกลับไปสู่รากเหง้าของมันโดยนำเสนอเรื่องราวที่เน้นตัวละครเป็นศูนย์กลาง อย่างไรก็ตามในภูมิทัศน์การเล่นเกมของวันนี้ซึ่งถูกครอบงำด้วยโลกเปิดกว้างและเกมที่มีองค์ประกอบบริการสดการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวอาจไม่สอดคล้องกับแนวโน้มของอุตสาหกรรมในปัจจุบัน
