Serinin başlangıçta inşa edildiği temel fikirlere yönelik yenilenmiş bir odaklanma sayesinde * Assassin's Creed Shadows *, franchise'ın yıllar içinde sunduğu en tatmin edici deneyimi sunar. *Unity *'den en iyi parkur sistemi ile, yerden kale çatılarına sorunsuz bir şekilde geçiş yapabilirsiniz ve boğuşan bir kancanın eklenmesi, stratejik bakış noktalarına ulaşmayı her zamankinden daha hızlı hale getirir. Düşmanın yukarısındaki bir ip üzerinde tünemiş, sadece mükemmel öldürmeyi yürütmekten bir damla uzaktasınız - Naoe olarak oynadığınız sürece, yani. Shadows'un ikinci kahramanı Yasuke'ye geçin ve kendinizi tamamen farklı bir oyun oynarken bulacaksınız.
Yasuke yavaş, beceriksiz ve sessiz öldürmelerden aciz. Tırmanma yeteneği, çevik bir suikastçıdan ziyade temkinli bir büyükanne ve büyükbabanınkine benziyor. Ubisoft'un en şaşırtıcı ama ilgi çekici tasarım kararlarından birini işaretleyerek, tipik olarak bir suikastçının inanç kahramanından beklediğimizin antitezi olarak duruyor. Yasuke olarak oynamak Assassin's Creed'i hiç oynamak istemiyor.
Başlangıçta, Yasuke'nin yetenekleri ile dizinin geleneksel felsefesi arasındaki büyük fark inanılmaz derecede sinir bozucu hissetti. Tırmanmak için mücadele eden ve gizli yayından kaldırma yapamayan bir suikastçının inanç kahramanının amacı nedir? Ancak, onun gibi oynamak için ne kadar çok zaman geçirirsem, Yasuke'nin arkasındaki düşünceli tasarımı o kadar takdir ettim. İnkar edilemez derecede kusurlu, ancak serinin son yıllarda karşılaştığı birkaç kritik konuyu ele alıyor.
İlk zamanınızı Naoe ile geçirdikten sonra, bir suikastçının özünü on yıl içinde herhangi bir kahramandan daha iyi somutlaştıran hızlı bir shinobi olan kampanyaya birkaç saate kadar Yasuke olarak oynamazsınız. Naoe'ye hakim olduktan sonra Yasuke'ye geçiş sarsıcı. Bu yükselen samuray, düşman kamplarında etkili bir şekilde gizlice giremeyecek kadar büyük ve yüksektir ve kendi boyunun ötesinde bir şey ölçeklendirebilir. Japonya'nın sokakları boyunca sarsıntılı çatıları kavrayamaz ve tırmanacak bir şey bulduğunda, acı verici bir şekilde yavaş bir süreçtir. Çatılarda, tepedeki, dik duran ve ileri doğru, herkes tarafından görülebilen güvencesizce dengeler. Bu sınırlamalar, ölçeklendirme ortamlarının bir angarya gibi hissetmesini ve önemli ilerlemeler için iskele ve merdivenlerin kullanımını gerektiren bir sürtünme duygusu getirir.
Yasuke kesinlikle yerle sınırlı olmasa da, sınırlamaları onu teşvik ediyor. Bu, stratejik bir bakış elde etme yeteneğini kısıtlar, bu da tehditleri haritalamayı ve etkili bir şekilde planlamayı zorlaştırır. Düşmanları vurgulamak için kartal vizyonu olan Naoe'nin aksine, Yasuke'nin böyle bir avantajı yok. Onun olarak oynamayı seçmek, gizli güç için gizlilik ve hareketlilik anlamına gelir.
Assassin's Creed her zaman gizli öldürmeler ve dikey keşif ilkeleri üzerine inşa edilmiştir - Yasuke'nin doğrudan karşı çıktığı kavramlar. Onun gibi oynamak, Assassin's Creed gibi daha az hissediyor ve özellikle gizli becerilerin eksikliği ve samuray savaşına güvenmesi göz önüne alındığında *Tsushima Ghost *'a benziyor. Yasuke, oyuncuları oyuna yaklaşımlarını yeniden düşünmeye zorlar. Tarihsel olarak, Assassin's Creed, oyuncuların herhangi bir yere kolayca tırmanmasına izin verdi ve gerçek bir meydan okuma sunmadı. Yasuke bu dinamiği değiştirir. Birçok alan ulaşamaya rağmen, dikkatli gözlem, hedeflerine ulaşması için özel olarak tasarlanmış gizli yolları ortaya çıkarabilir. Örneğin, bir eğimli ağaç gövdesi, aksi takdirde erişilemeyen bir senkronize noktaya yol açabilir veya ikinci kattaki bir kalenin açık penceresine, avlunun dış duvarındaki merdiven benzeri bir düzenleme ile ulaşılabilir. Bu yollar, geçmiş oyunların zahmetsiz tırmanışlarından daha fazla deşifre etmek için daha ilgi çekicidir.
Bununla birlikte, bu yollar sadece Yasuke'yi gitmesi gereken yere götürür, genel keşif özgürlüğünü sınırlar ve düşman devriyelerini gözlemlemek için stratejik bir bakış açısı kazanmayı zorlaştırır. Yasuke, geleneksel suikastçının koruma hareketlerine dayanan inanç planlama yaklaşımına uymuyor. Tek gizli yeteneği olan "acımasız suikast", bir düşmanın kılıcında yüksek ve göze çarpan bir kazınmasını, savaş için gizli bir yayından kaldırılmadan daha fazla açılış hareketini içerir. Savaş başladığında, bu heyecan verici. * Gölgeler* Derinin on yıldan fazla bir süredir, acımasız acele saldırılarından tatmin edici ripostlara kadar amaçlı grevler ve çeşitli tekniklerle gördüğü en iyi kılıç oyununa sahiptir. Son hareketler acımasız ve görsel olarak çarpıcıdır, Naoe'nin gizli yaklaşımıyla keskin bir tezat oluşturur.
Savaş ve gizliliğin iki farklı karaktere ayrılması, doğrudan çatışmanın genellikle varsayılan etkileşim haline geldiği *Origins *, *Odyssey *ve *Valhalla *'da görülen stillerin harmanlanmasını önler. *Gölgeler *'de, Naoe'nin göreceli kırılganlığı, görevlerde sadece yolunu kesememesini sağlar ve oyuncuları gizlice geri çekilmeye, yeniden konumlandırmaya ve yeniden etkileşime zorlar. Bu gerginlikten bir ara vermek istediğinizde, Yasuke'nin gücü oyunun en zorlu zorluklarından kurtulmanıza izin verir, bu da savaş gücünü özellikle beceri ağacı zamanla açarken cazip bir seçenek haline getirir.
Yasuke'nin tasarımı kasıtlıdır, ancak suikastçının inanç çerçevesine nasıl uyduğunu görmek zordur - gizli öldürmeler ve dikey keşiflerden kaynaklanan bir seri. Bayek ve Eivor gibi kahramanlar aksiyon bölgesine çok fazla girerken, hala bir suikastçının inanç liderliğinin temel mekaniğini somutlaştırdılar. Yasuke, bir samuray olarak, gizli ve tırmanma becerileri eksikliğinde tematik olarak uygundur, ancak bu, Assassin's Creed'i onu kontrol ederken geleneksel formunda oynayamayacağınız anlamına gelir.
Yasuke için asıl zorluk, yıllar içinde mekanik olarak en iyi suikastçının inanç kahramanı olan muadili Naoe. Gizli yetenekleri, Sengoku Dönemi Japonya'nın dikey mimarisi ile mükemmel bir şekilde tamamlanıyor ve Assassin'in inancının vaadini gerçekten somutlaştıran bir deneyim sunuyor: son derece mobil sessiz bir katil olmak.
Cevaplar SonuçlarıNaoe ayrıca Yasuke için tanıtılan tasarım değişikliklerinden de yararlanıyor. Hâlâ pratik olarak her yere tırmanabilse de, "her yüzeye sadık" yaklaşımı daha gerçekçi bir şeyle değiştirildi, oyuncuların rotaları değerlendirmesini ve boğuşma kancası için çapa noktaları bulmasını gerektiriyordu. Bu, açık dünyayı bir suikastçının inançlı sanal alanına dönüştürerek daha fazla sıçrama ve daha hızlı tırmanma sağlar. Zemin savaşında bile, Naoe'nin hareketleri Yasuke'ninki kadar acımasızca etkili hissediyor, ancak Samuray arkadaşı olduğu sürece savaşa dayanamaz. Bu önemli bir soruyu gündeme getiriyor: Naoe olarak oynayabildiğinizde neden Yasuke olarak oynayın?
Ubisoft'un Yasuke ve Naoe ile iki farklı oyun tarzı sunma niyeti, çift kenarlı bir kılıç yaratıyor. Yasuke, geleneksel bir suikastçının Creed kahramanından farklı kurallarla oynar ve seri için bir ilk olan zıt ve zorlayıcı bir deneyim sunar. Yine de, bu oyunların üzerine inşa edildiği temel ilkelere-açık dünya türünde benzersiz kalan prensiplere karşı temelde karşı çıkıyor. Savaşının heyecanının tadını çıkarmak için her zaman Yasuke'ye döneceğim olsa da, naoe aracılığıyla *gölgeler *dünyasını gerçekten keşfedeceğim. Naoe olarak oynadığımda Assassin's Creed oynadığımı hissediyorum.
