Begin aan een spannende reis door het post-apocalyptische Engelse platteland met atomfall, de nieuwste overlevingswedstrijd van Rebellion, de makers van Sniper Elite. Onlangs kreeg ik de kans om in deze intrigerende wereld te duiken tijdens een hands-on demo in een pub in Noord-Londen. Mijn ervaring met Atomfall was gevuld met open-end-missies en een griezelige sfeer die me zowel gefascineerd en, toegegeven, een beetje losgeslagen toen ik elke NPC in zicht aanviel, inclusief een onschuldige oude dame, met een cricket vleermuis. Dit is waarom.
In Atomfall is elke NPC een eerlijk spel, van het laagste grunt tot cruciale quest-givers. Mijn demo begon met een missie om dit ontwerp te testen. Slechts enkele minuten na het verkennen van de digitale cumbria, leidde ik tot een Tripwire -alarm, waardoor ik drie bewakers met het stompe uiteinde van een cricketboot had gedoopt, nu gedoopt in bloedvergieten.
Later verwierf ik een boog en pijl, die ik gretig uitgerust, en een verschuiving van melee naar varieerde gevechten. Een torenhoge rieten man spotten, een knipoog naar het folk horrorthema van de game, besloot ik om duidelijk te blijven, bewust van de onheilspellende implicaties. De wereld van Atomfall is gesegmenteerd in meerdere "open zones", die elk bijdragen aan een verontrustende sfeer die het overkoepelende mysterie verbetert: welke catastrofe overtroffen deze eens-idyllische hoek van Engeland?
Mijn overpeinzingen werden al snel onderbroken door een groep druïden, perfecte doelen voor het testen van mijn nieuwe boog. Met elk succesvol schot verklaarde ik mezelf 'Robin Bloody Hood' humoristisch, hoewel ik snel werd herinnerd aan mijn omgeving in de London Pub. Ondanks het plezier van boogschieten trok het innovatieve Stamina -systeem van Atomfall, dat een hartslagmeter gebruikt in plaats van een traditionele balk, mijn aandacht. Sprint verhoogt uw hartslag, en beïnvloedt uw doel en bestrijdt de effectiviteit. Een latere ontdekking van een handleiding van een boog meesterschap bood een voordeel om dit effect te verzachten, door een vaardigheidsboom te laten wijzen die, hoewel niet overdreven complex, op maat gemaakte gameplay -stijlen mogelijk maakt.
Atomfall screenshots
13 afbeeldingen 
Mijn eerste doel leek onduidelijk toen ik door het Casterfall Woods zwierf. Na een briefje zocht ik een kruidkundige genaamd Moeder Jago in de buurt van een oude mijn. De reis was gevuld met griezelige omgevingsverhalen, van een krachtcentrale gehuld in onheilspellende kleuren tot een rinkelende telefoonbox met een cryptische waarschuwing. De sfeer van de game riep meer vergelijkingen op met Stalker dan Fallout, met zijn mix van verkenning en spanning.
Na nog een Druid -schermutseling en een bezoek aan de toewijzing van moeder Jago, waar ze vage antwoorden en een nieuwe zoektocht naar haar herbalismeboek bood, merkte ik dat ik het freeform -ontwerp van Atomfall navigeerde. Ik koos ervoor om het kasteel van de druïden vanaf de zijkant te benaderen en een chaotische strijd aan te gaan bij een verlaten benzinestation. Hoewel de vijandelijke AI niet de meest verfijnde was, was het gevecht nog steeds plezierig, hoewel niet de belangrijkste focus van de game. De echte sensatie lag in het blootleggen van de geheimen van de wereld.
In het kasteel stond ik voor meer uitdagingen, maar vond ik geen spoor van het boek. Het missieontwerp van Atomfall is opzettelijk stomp en stimuleert grondige verkenning zonder handhold. Na een frustrerende zoektocht volgde ik een voorsprong op het ophalen van sleutels uit een gifplantmonster, alleen om weer met lege handen naar het kasteel terug te keren. Mijn zoektocht leidde me naar de onderbuik van het kasteel, waar ik de Hogepriesteres versloeg en nieuwe items en missies ontdekte, maar toch geen boek.
Xbox Games -serie Leerlijst
Xbox Games -serie Leerlijst
Post-Demo, ik hoorde dat het boek al die tijd in het kasteel was, op een tafel die ik over het hoofd had gezien. In mijn verwarring en frustratie keerde ik terug naar moeder Jago en belichaamde de gewelddadige afdaling van mijn personage, doodde haar. Door haar lichaam te zoeken, vond ik een recept dat had kunnen helpen tegen het Monster van het gifmoeras - een aanwijzing voor de informatie die ze moest uitruilen voor haar boek.
Atomfall belooft een lange gameplay -ervaring, met verhalen die 25 uur kunnen duren om te voltooien, met verschillende paden en resultaten. Mijn mede -demo -deelnemers hadden geheel verschillende ervaringen, die unieke regio's en uitdagingen tegenkwamen. Het ontwerp van de game, dat de lijnen tussen hoofd- en zijdoelstellingen vervaagt, moedigt spelers aan om hun eigen verhalen te smeden en de mysteries van het bestraalde Engelse platteland te ontrafelen.
Hoewel het gebrek aan duidelijke richting sommigen kan afschrikken, beloont Atomfall degenen die het uitdagende Quest -ontwerp omarmen. Mijn reis, gekenmerkt door geweld en verwarring, kan verschillen van anderen, maar het onderstreept de aantrekkingskracht van de game: een wereld waar elke actie je unieke verhaal vormt.
Met bebloede handen en een cricket vleermuis op sleeptouw, beëindigde ik mijn sessie door de volledige Britse modus te omarmen: op weg naar de kroeg om de chaos van atomfall te laten sudderen. Deze game belooft een wilde, onvoorspelbare rit door een angstaanjagend mooie wereld, en ik kan niet wachten om te zien waar het me naartoe brengt.
