Nintendo's nieuwste mysterie, "Emio, the Smiling Man", is de nieuwste toevoeging aan de herrezen Famicom Detective Club-serie. Producent Sakamoto positioneert deze titel als het hoogtepunt van de hele franchise.
Famicom Detective Club keert na drie decennia terug met een nieuw moordmysterie
De originele Famicom Detective Club-spellen, The Missing Heir en The Girl Who Stands Behind, debuteerden eind jaren tachtig en dompelden spelers onder in de wereld van een jonge detective die moorden oplost landelijk Japan. Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club zet deze traditie voort en plaatst spelers in de rol van assistent-detective bij de Utsugi Detective Agency, die een reeks moorden onderzoekt die verband houden met de beruchte seriemoordenaar Emio.
Aangekondigd op 17 juli en wereldwijd gelanceerd op 29 augustus 2024 voor de Nintendo Switch, is dit de eerste nieuwe Famicom Detective Club-game in 35 jaar. Een eerdere cryptische trailer hintte naar de game, met een mysterieuze figuur in een trenchcoat en een papieren zak met een smiley.
De synopsis van het spel beschrijft de ontdekking van een student, zijn hoofd bedekt met een verontrustend bekende papieren zak. Dit verontrustende detail koppelt de huidige zaak aan een reeks onopgeloste moorden van 18 jaar geleden, allemaal verbonden met de stadslegende van Emio, de Lachende Man, die zijn slachtoffers zogenaamd met een blijvende glimlach achterlaat.
Spelers onderzoeken de moord op Eisuke Sasaki en volgen aanwijzingen die terugleiden naar cold cases. Het verzamelen van bewijsmateriaal door middel van interviews met klasgenoten en anderen, en het nauwgezet onderzoeken van plaatsen delict, is de sleutel tot het oplossen van het mysterie.
Assistent bij het onderzoek zijn Ayumi Tachibana, een terugkerend personage dat bekend staat om haar scherpe ondervragingsvaardigheden, en Shunsuke Utsugi, de directeur van het agentschap die achttien jaar geleden eerder aan de onopgeloste zaken werkte.
Een verdeelde fanbase
De eerste cryptische teaser van Nintendo zorgde voor veel ophef, waardoor de interesse van gamers werd gewekt. De onverwachte donkere toon stond in schril contrast met het typisch luchtige imago van Nintendo. Eén fan voorspelde nauwkeurig de onthulling van de game op Twitter (X), anticiperend op een donkerder, derde deel na de Switch-remakes van de eerste twee games.
Terwijl veel Famicom Detective Club-fans de terugkeer van hun favoriete point-and-click-mysterie verwelkomden, uitten anderen hun teleurstelling, vooral degenen die minder geneigd waren tot visuele romans. Discussies op sociale media brachten deze verdeeldheid onder de aandacht, met enkele humoristische opmerkingen over de leesvereiste.
Het verkennen van diverse mysteriethema's
Producent en schrijver Yoshio Sakamoto besprak in een recente YouTube-video de oorsprong van de serie. Hij legde uit dat de eerste twee games waren ontworpen als interactieve filmische ervaringen.De Famicom Detective Club-serie wordt geprezen om zijn meeslepende verhalen en sfeervolle verhalen. De Switch-remakes uit 2021 voedden Sakamoto's wens om een nieuwe inzending te creëren. Hij liet zich inspireren door horrorregisseur Dario Argento, met name Argento's gebruik van muziek en montage in Deep Red, wat invloed had op The Girl Who Stands Behind. Kenji Yamamoto, de componist van de serie, beschreef de intense, bijna schrikachtige audio in de slotscène van The Girl Who Stands Behind, een direct resultaat van Sakamoto's visie.
Emio, de glimlachende man, is een geheel originele stadslegende die voor de game is gemaakt. Sakamoto streeft ernaar een spannende ervaring te bieden waarin de waarheid achter deze stadslegende centraal staat. Hoewel dit deel zich richt op stedelijke legendes, onderzochten eerdere games bijgelovige uitspraken en spookverhalen.
De vermiste erfgenaam onderzocht een sterfgeval binnen een rijke familie en verbond dit met een plaatselijk gezegde over de terugkeer van de doden om de rijkdom van hun familie te beschermen. Het meisje dat erachter staat betrof een spookverhaal op school en het verband met een moord.
Een product van creatieve vrijheid
In een interview uit 2004 onthulde Sakamoto zijn liefde voor horror en spookverhalen op de middelbare school, die de eerste games inspireerden. Hij benadrukte de creatieve vrijheid die Nintendo bood, waardoor het team het verhaal met minimale tussenkomst kon ontwikkelen.
De originele Japanse releases werden positief kritisch onthaald en behaalden een Metacritic-score van 74/100.
Sakamoto beschrijft Emio – The Smiling Man als een hoogtepunt van de ervaring van het team en creatieve discussies, waarbij hij de toewijding aan het scenario en de animaties benadrukt. Hij verwacht ook een verdeeldheid zaaiend einde dat tot voortdurende discussies tussen spelers zal leiden.
