De leiders van de beschaving zijn zo iconisch als de beschavingen zelf. De benadering van Firaxis om de vertegenwoordiger van elke natie te selecteren is in de loop der jaren aanzienlijk geëvolueerd. Laten we het rooster van Civilization VII en hoe het leiderschap opnieuw definiëren.
← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel
Civ VII definieert opnieuw wat het betekent om een leider te zijn
Beschavingsleiders zijn een kernelement sinds het eerste spel, waardoor de identiteit van elke beschaving vormgeven. Elke leider is net zo belangrijk voor gameplay als de beschaving zelf. Hoewel hun rol constant blijft, is hun weergave bij elke aflevering geëvolueerd, waardoor het concept van leiderschap en de impact ervan op het spel werd verfijnd.
Deze verkenning onderzoekt de leiderschapsevolutie van de beschaving in de hele serie, waarbij veranderingen in elke iteratie worden benadrukt en hoe beschaving VII een unieke line -up presenteert die leiderschap opnieuw definieert.
Vroege beschaving: een club van superkrachten
De originele beschaving bevatte een relatief eenvoudig rooster in vergelijking met latere games. De meeste waren gevestigd wereldwijde superkrachten of cijfers uit de oudheid.
Met beperkte reikwijdte en technologie omvatte het spel 15 beschavingen, zoals Amerika, Rome, Griekenland, Japan, China, Frankrijk, Egypte en Rusland. Leiderschap was eenvoudig - historische staatshoofden. De selectie gaf prioriteit aan algemeen herkende cijfers.
Dit resulteerde in leiders zoals Abraham Lincoln, Tokugawa Ieyasu, Mahatma Gandhi en Julius Caesar, naast meer controversiële keuzes zoals Mao Zedong en Joseph Stalin. Elizabeth I was de enige vrouwelijke leider. Deze aanpak was duidelijk en weerspiegelde het tijdperk van de release van de game. Latere afleveringen introduceerden echter belangrijke innovaties.
Civilization II via V: toenemende diversiteit en creativiteit
Civilization II breidde het rooster uit en omvatte minder bekende machten zoals de Sioux naast gevestigde superkrachten. Belangrijk is dat het een afzonderlijk vrouwelijke leider -selectie introduceerde en zowel mannelijke als vrouwelijke opties voor elke beschaving aanbiedt.
De definitie van "leider" verbreedde. Cijfers cruciaal voor de identiteit van hun beschaving, zelfs als ze niet staat, namen de aandacht voor. Voorbeelden zijn Sacagawea (Sioux) en Amaterasu (Japan).
Civilization III integreerde vrouwelijke leiders in het hoofdrooster, met zes in totaal. Sommigen vervingen historisch dominante mannelijke tegenhangers (Joan of Arc die Napoleon verving, Catherine de grote vervangende Stalin).
Civilization IV en V hebben het rooster en de definitie van leiderschap aanzienlijk uitgebreid. Leiders waren niet langer alleen staatshoofden; Revolutionairen, generaals, reformisten en consorts werden gebruikelijk. Traditionele boegbeelden werden vervangen of verdubbeld. Voorbeelden zijn Wu Zetian (China) en zowel Victoria I als Elizabeth I (Engeland). De serie verschoof van het uitsluitend gericht op gevestigde figuren naar het omvatten van een bredere weergave van de mensheid.
Civilization VI: een meer diverse en creatieve aanpak
Civilization VI zag een bloei van karakterisering, diversiteit en creativiteit. Leiders werden gepresenteerd als gestileerde geanimeerde karikaturen. Leider persona's - alternatieve versies die de nadruk leggen op verschillende aspecten van de persoonlijkheid of regel van een leider - werden geïntroduceerd, die gevarieerde speelstijlen aanboden. Minder bekende cijfers van minder prominente beschavingen werden opgenomen.
Lautaro (Mapuche), Bà Triệu (Vietnam) en koningin Gorgo (Sparta) zijn uitstekende voorbeelden. Leiders werden niet langer gedefinieerd door hun hele nalatenschappen, maar door specifieke hoofdstukken van hun leven, waardoor het toneel was voor de aanpak van Civ VII. Eleanor van Aquitaine (Frankrijk/Engeland) en Kublai Khan (Mongolen/China) hebben dit concept belichaamd. Meerdere leideropties voor beschavingen zoals Amerika en China werden ook geïntroduceerd. Leider Personas voegde verdere diversiteit toe.
Civilization VII: frisse gezichten en unieke leiders
Civilization VII heeft tot nu toe het meest diverse en creatieve selectie. Het maakt gebruik van een mix-and-match benadering van beschavingen en leiders, waardoor onconventionele leiders en meerdere persona's mogelijk zijn.
Harriet Tubman, de Amerikaanse abolitionist, is een opmerkelijk voorbeeld. Niccolò Machiavelli vertegenwoordigt, ondanks dat hij geen staatshoofd is, zelfbediende diplomatie. José Rizal van de Filippijnen is een andere belangrijke toevoeging.
Meer dan bijna 30 jaar is de beschaving geëvolueerd van een spel over superkrachten naar een diverse weergave van de mensheid. De definitie van leiderschap is verbreed, maar de betekenis ervan blijft ongewijzigd. Toekomstige iteraties kunnen hedendaagse leiders zijn, maar voor nu toont het rooster van Civ VII een rijk tapijt van historische figuren.
← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel